Tweede klasse C (zaterdag)- De teller voor Voorschoten’97 staat na twee speelronden nog op nul. Vorige week verloor de ploeg van André Lourens op eigen veld van SVC’08 en dit keer liep het fout af tegen Berkel (3-1). Martijn Hogenboom zag parallellen in de twee verloren duels. ,,We hebben net zo teleurstellend gespeeld als vorige week. Slap, er was geen beleving en we hebben met zijn allen gefaald. Vooral in de eerste helft waren we telkens een pas te laat, verloren we duels en kwamen we niet in de wedstrijd. Dit zal heel snel anders en beter moeten.”
De rechtsback was niet onder de indruk van de tegenstander. ,,We verliezen van onszelf. Wanneer we er gewoon hadden gestaan vanaf minuut 1 dan hadden we hier de punten kunnen ophalen. In de tweede helft hebben we wel meer getoond, maar de 2-2 bleef uit. Het is jammer en onbegrijpelijk dat we pas wakker zijn geschoten na de donderspeech van de trainer in de rust. Deze tweede nederlaag hebben we allemaal niet zien aankomen. Ik kan er de vinger niet achter krijgen waarom we zo aan de competitie zijn begonnen. Echt onverteerbaar.”
Berkel sloeg drie keer in dode spelmomenten. Volgens trainer Lourens ging Ian Baggerman tweemaal in de fout en mocht ook Hogenboom een tegendoelpunt op zijn conto schrijven. ,,Ik vrees dat dit klopt. Ik ben de eerste om fouten toe te geven. Voor het overige won ik mijn duels wel, maar over vorige week ben ik voor mezelf meer tevreden. Het belangrijkste is echter de teamprestatie en daarin hebben we elkaar laten zakken. Op mentaliteit en strijdkracht zijn we afgetroefd. Het is niet te begrijpen hoe dat kan wanneer je naar onze voorbereiding kijkt. Opeens durven we niet meer te voetballen, en dat moet terugkomen. Na de rust konden we het wel opbrengen en door het doelpunt van Oualid Maatoug dachten we dat er nog wat te halen viel. Baggerman kwam een teenlengte tekort voor de 2-2. Vijf minuten later en kort voor tijd maakten zij er 3-1 van en toen was het wel gedaan.”
Hoewel de nederlaag hard aan kwam is Hogenboom wel heel blij weer op het veld te staan. ,,Ik ben overgekomen van VVSB, maar het avontuur hier kon er nog niet van komen. In april 2017 scheurde ik mijn kruisbanden af en dat heeft mij zestien maanden revalideren gekost. Sinds een maand ben ik weer fit en kon ik aansluiten. Ik zit nog niet op honderd procent, maar over die laatste 20% maak ik me geen zorgen. Dat komt wel goed. Enige tijd na de ingreep heb ik wel pijn gehad, maar daarna eigenlijk niet meer. Dan komt het gevoel ook geleidelijk aan door dat het goed gaat komen en nu is het dat moment daar. Ik wil nu uiteraard in de basis blijven staan. Het plezier moet nu volledig gaan terugkomen. In Noordwijkerhout was ik dat kwijt geraakt. De wedstrijdspanning en het naar een wedstrijd toeleven heb ik lange tijd moeten missen, en dat is nu terug. Heerlijk. Misschien had ik in mei al kunnen aansluiten, maar ik wilde geen onnodige risico’s gaan lopen. Dat is een juiste beslissing geweest. In de zomer heb ik hard gewerkt bij de fysio en dat laatste stukje is in zicht gekomen. Natuurlijk had ik me de start van de competitie wel anders voorgesteld. We moeten het er onderling over hebben en dan met frisse moed zorgen dat we er volgende weel wel staan tegen TAVV. Het is nu nog niet alles of niets natuurlijk, want we zijn pas net begonnen. De twee nederlagen moeten we bij onszelf zoeken.”
Basisopstelling Voorschoten’97: Van Look, Apaydin, Hogenboom, Baggerman, Simonis, Manuputty, Verplancke, Th.de Koning, Maatoug, Chikhi, Constancia.
