Nacompetitie (derde/vierde klasse)- Waar bij andere clubs het chagrijn na degradatie hoogtij zou vieren, met schoenen zou worden gesmeten en de zegevierende tegenstander genegeerd zou worden, daar deed de cultclub LSVV’70 het aanzienlijk waardiger en bijkans met een glimlach. De spelers van de Leidse club feliciteerden hun opponent nadat hen de gelegenheid was gegeven de promotie juichend te vieren. Man of the match, keeper Dammes Waasdorp, stond op het veld al snel lachend met de scheidsrechter te dollen en voor de argeloze bezoeker leek het wel of er een oefenpotje was verloren. Dat was geenszins het geval: Alphia gaat het in de derde klasse proberen en LSVV daalt af naar de krochten van het amateurvoetbal in West 2.
Waasdorp hierover: ,,Het relativeren van het spelletje zit in ons bloed en waarom zouden we dat vandaag niet doen? Goed, we balen natuurlijk, dat zal ik niet ontkennen, maar wie we wekelijks ook tegenover ons krijgen en op welk niveau dan ook: we vermaken ons kostelijk met dit fabuleuze gezelschap.” De waan van de dag wellicht. Als de spelers tijdens de welverdiende zomervakantie in pakweg Sri Lanka, getroffen door een moment van melancholie, terugblikken lijkt een gevoel van spijt bijna onvermijdelijk. Spijt, omdat er toch in zekere zin sprake is van, voetballend gezien, een verloren jaar met degradatie als wrange afsluiting.
Jos van Beuningen op vakantie in Barcelona, Gerben Groenendijk dito op Rhodos, Neal Petersen als verslaggever bij het tennis in Rosmalen en Jiddo Doornenbal geblesseerd. Deze vier sterkhouders misten de studenten in de cruciale wedstrijd tegen Alphia. Guido Leugering kon daarnaast pas na de rust binnen de lijnen komen, omdat een liesblessure een basisplaats verhinderde. Alle respect voor de niet aflatende werklust van hun vervangers, maar als een ploeg in elke linie een bepalende speler mist is dat amper of niet op te brengen. Het is een euvel dat LSVV’70 dit seizoen veel te vaak parten speelde. Het was geen wonder dat Alphia veruit de beste ploeg was in de eerste helft. De bezoekers kwamen niet verder dan een wild schot van Guus van Kessel. De Alphenaren kregen legio kansen, maar benutten er slechts een; een steekballetje van Bryan de Bruin zette Vincent Hoogervorst oog-in-oog met keeper Waasdorp die eenvoudig gepasseerd werd. Dat het enige keer was dat de Leidse doelman moest capituleren was geen wonder te noemen. Naarmate de wedstrijd vorderde groeide Waasdorp tot grote hoogte en met soms fabelachtige reflexen hield hij het doel verder schoon.
,,Er kwam een gevoel van ontspanning over me en de zekerheid dat ik niet te passeren was. Ik raakte in een flow”, vertelt de keeper na afloop. Hoewel Waasdorp tot grote hoogte groeide mag men de voorwaartsen van Alphia toch verwijten dat ze niet nog twee of drie maal scoorden. LSVV had in feite geen kans nodig om te scoren. De tweede helft was net begonnen toen een vrije bal op het hoofd van de lange spits Alphert Christina belandde. Keeper Robbert Plug tastte volledig mis en de 1-1 was een feit. Daarna herstelde LSVV’70 zich enigszins van een zeer zwakke eerste helft. Toen werd vrijwel elk duel verloren en leek er een vorm van gelatenheid over het team te hangen. Nu gingen de studenten de duels feller aan leek Alphia het beste gegeven te hebben in de eerste helft. Kansen creëren deed LSVV nog steeds niet of nauwelijks in tegenstelling tot de thuisclub die ook nu weer een aantal malen dicht bij een treffer was.
Waasdorp nog eens: ,,Alphia verdiende het vandaag meer dan wij. Zij kregen zoveel kansen en wij amper. We hoopten na de gelijkmaker via onze rappe spitsen Paulus Egberts of Guus van Kessel op een doelpunt. Die hoop bleek ijdel. Zij waren telkenmale gevaarlijk mede omdat we in onze opstelling moesten improviseren. Rick Baarda ís helemaal geen verdediger, maar moest daar nu wel staan. Tim Luxemburg moest als centrale man voorzichtig aan doen vanwege een lichte knieblessure. Tegen die rappe jongens hadden we het heel moeilijk.”
Omdat de 1-1 stand ook na negentig minuten op het bord prijkte was een verlenging noodzakelijk. Vermoeidheid bij beide partijen speelde een hoofdrol en zelfs een toevalstreffer kon er niet uitgeperst worden. Penalty’s dus. De Leidse aanhang stootte elkaar bemoedigend aan; met een doelman als Waasdorp tussen de palen kon er weinig misgaan. Dat ging het wel en niet zo’n beetje ook. Ogenschijnlijk nonchalant schoten Thomas Loos, Christina en Van Luxemburg hun strafschop in, en faalden jammerlijk. Remco Zuidervliet, Kelvin Hoogendoorn en Hoogervorst ramden hun penalty’s tegen het net en weg was de derde klasse van LSVV’70. Alphen vierde feest en terecht. De ploeg kan met enkele versterkingen zo op het oog prima meekomen in de derde klasse en gaat de uitdaging met opgeheven hoofd aan. Hoewel Waasdorp beloofde dat LSVV’70 voor leuke dingen gaat zorgen mag daar een vraagteken bij gezet worden. Veel nieuwelingen komen er niet en geleidelijk aan zullen de wat oudere spelers en stapje terug doen. Bovendien zijn er ijzersterke ploegen als Meerburg, Oegstgeest, SJC en Alphense Boys waarmee het de degens moet kruisen. Wekelijks met het sterkste elftal spelen zou een grote stap in de goede richting zijn om het verloren terrein weer te winnen.
Alphia-LSVV’70 1-1 (1-0). Alphia wint na strafschoppen. 15. Hoogervorst 1-0, 47. Christina 1-1. Scheidsrechter: Van Kommer. Toeschouwers: 400.
Alphia: Plug, Borreman (88. Hazenbroek), Buyninink, Duurham, Lipsius (60. Uiterwijk), Flippo (72. Radder), Meijer, Hoogendoorn, Hoogervorst, Zuijdervliet, D Bruin.
LSVV’70: Waasdorp, Casteel, Flippo, Van Luxemburg, Baarda (58.Leugering), Van Ruiten (46. De Groot), Wijnakker, Stjepanovic (95. Loos), Christina, Egberts, Van Kessel.
