Derde klasse A (zondag)- Telkens wanneer Sporting Leiden zich de top zes in speelt, kukelt het een week later weer uit de promotiepoule. Niet zelden door eigen toedoen en dat was nu ook nadrukkelijk het geval op bezoek bij WVC. De ploeg uit de Veen won met 3-0 en deed wel prima zaken op de ranglijst. Door de nederlaag van ASC bij RKDES klom de ploeg van Loek Hendriks naar de tweede stek op de ranglijst.
Het was waterkoud op het complex van WVC. Dat er flink arbeid werd geleverd in de warming-up was dan ook niet verwonderlijk. De thuisploeg tekende voor het eerste wapenfeit. Het schot van Roy Weenink werd zonder al teveel moeite gepareerd door Wessel Sels. Arne van Klink zorgde met een harde voorzet voor de tweede Veense speldenprik, maar de inzet zeilde over en voorbij het Leidse doel. Na ruim een kwartier stichtte de ploeg van Kevin Wassenaar meer gevaar. Een inzet van Tolga Karpuz was echter te zwak om doelman Mark van der Meer aan het wankelen te brengen, hoewel de inzet niet ten volle kon worden gekeerd. De rebound van Danny Kromwijk, die nog niet al teveel ‘vlieguren’ maakte in de hoofdmacht dit seizoen, ontbeerde vervolgens ook kracht.
In het vervolg van het krachtige duel in de eerste helft was er sprake van evenwicht. Stijn Rietbroek kreeg het met een kopbal niet voor elkaar Sels te ringeloren en Kenneth Maaskant zag aan de overkant een vrije trap geplukt worden. Kort hierna was er malheur voor de Leidenaren, en meer in het bijzonder voor rechtsback Mo Berdai. De ex-speler van onder meer Lugdunum kwam ongelukkig neer en brak vermoedelijk zijn pols of meer. De onfortuinlijke speler was net bekomen van een eerdere blessure en had zijn zondagmiddag ook graag anders ingevuld dan met een bezoek aan het ziekenhuis.
Het venijn zat uiteindelijk in de slotfase van het eerste bedrijf. Eerst speelde Kromwijk Gökhan Yazici vrij, die met een handige voetbeweging kon weg demarreren van zijn tegenstander. Voor eigen succes gaan leek redelijk, maar de spits koos af te leggen naar Mike Filippo. De bal kwam echter niet uit bij de middenvelder. Groter waren de twee kansen vervolgens voor de thuisploeg. Eerst had de sterk spelende Joppe Huigsloot een rush in huis en die leek hij doeltreffend af te ronden. De linksback had echter buiten Danny Maaskant gerekend, die redding kon brengen op de doellijn. De bal kwam terug het veld in en nu leek Weenink de 1-0 alsnog binnen te werken. Echter behoedde opnieuw ‘doelman’ Maaskant zijn ploeg voor een achterstand. Twee miraculeuze reddingen op de doellijn, die er dus voor zorgden dat er doelpuntloos werd afgesloten.
In de eerste fase na de rust was het speeltuig meer buiten dan binnen het veld. Geen van de spelers kon de controle houden en de bal ging alle kanten op, behalve naar ploeggenoten. Na tien minuten doorbrak Michael van der Zwet de impasse. Een sterke actie van Chris van Ruiten kon net geen goed vervolg worden gegeven door de middenvelder. Na een kleine twintig minuten spelen sloeg de vlam in de pan. Opnieuw was Van der Zwet betrokken bij een WVC-aanval en omdat Sels niet kon pareren rolde de bal richting het doel. Tevens richting de doellijn dus en uiteindelijk werd de hamvraag of de bal wel of niet de lijn volledig had gepasseerd. Iedereen had er een oordeel over en niet zelden een gekleurde. Leidsman Mulder, die op enige afstand stond van het tafereel, had echter als enige beslissingsbevoegdheid en besloot Sporting te laten aftrappen. Dat gebeurde echter pas een minuut of acht later. Hevige protesten leidden eerst tot het staken van het treffen. Een afkoelingsperiode was op zijn plaats volgens de scheidsrechter en dus duurde het kou lijden voor de volgers nog langer deze middag. Er werd namelijk wel doorgespeeld en na de 1-0 gebeurde er van alles en nog wat op het veld. Zo kreeg Filippo een rode kaart vanwege natrappen. De speler was zich onmiddellijk bewust van zijn onbezonnen actie en toonde berouw, maar Sporting moest hoe dan ook met tien man door.
Niet ver voor tijd kreeg de mee naar het front gestuurde Maaskant dé kans op de gelijkmaker, maar de doelman van de brigade van Hendriks bracht redding. De bezoekers speelden in de slotfase verder onsamenhangend en zonder enig overleg. De lange ballen richting de aanvalslinie konden op de kans na eenvoudig in de kiem worden gesmoord door de mannetjesputters van WVC. Uiteindelijk werd het in blessuretijd nog 2-0 en zelfs 3-0. Een razendsnelle counter via Huigsloot werd keurig afgerond door Weenink en even later profiteerde Rietbroek van de wanorde bij het team van Wassenaar.
Sporting duikelde door de nederlaag naar de achtste plaats en heeft nu vijf punten minder dan WVC, dat wel een wedstrijd meer speelde. Gezien het restant van het programma tot aan het splitsen van de afdeling heeft de Leidse formatie echter niet het zwaarste programma en plaatsing zou haalbaar moeten zijn. Vanzelfsprekend is dat echter niet, want Sporting bracht al met al, vooral na rust, erg weinig in Roelofarendsveen. WVC kon terugkijken op een prima teamprestatie en bemoeide zich verder niet met het gekrakeel rond de eerste treffer.
Opstelling WVC: Van der Meer, Van Ruiten, Disseldorp, Bouwmeester, Huigsloot, Verdel, Weenink, Van der Zwet, Vermeer (70. Van Veen), Van Klink (80.Cozijn), Rietbroek.
Opstelling Sporting Leiden: Sels, Berdai (28.Pracht), K.Maaskant, Brandt, D.Maaskant, Filippo, Mink, Abassi, Kromwijk, Yazici, Karpuz.
