Derde klasse A (zondag)-Even mocht Voorschoten’97 hopen op een goed resultaat tegen Sporting Leiden. De ploeg kwam op voorsprong via Bryan Hilders en leek die vast te kunnen houden tot aan de rust. Via goals van Tolga Karpuz en Danny Maaskant kwamen de bezoekers vlak voor de thee toch nog op 1-2 en Voorschoten was gezien, zo bleek na de rust.
Lange tijd kabbelde de (sportieve) wedstrijd voort met als een van de weinige hoogtepunten een kans van Ronald Mink. Hij wilde van dichtbij met buitenkant rechts scoren waar zijn linkervoet een veel betere keuze leek. De bal ging dan ook hoog over. Sporting was de wat beter combinerende ploeg, maar kon dat niet omzetten in serieuze kansen. Aan de andere kant van het veld was het een kleine tien minuten voor de pauze wel raak. Niels van den Berg kopte de bal knap voor de voeten van Hilders, die via doelman Delano van Wanrooij raak schoot. Trainer Kevin Wassenaar bleek even later over een feilloze hand van wisselen te beschikken. Amper was Karpuz in het veld of hij kon in een scrimmage van dichtbij scoren. Het doelpunt van Danny Maaskant op slag van rust kwam uit een zo mogelijk nog chaotischere situatie. De bal caramboleerde van voet tot voet, belandde uiteindelijk voor Maaskant die de 1-2 van heel dichtbij voor zijn rekening nam. Dat was vanzelfsprekend een tik van jewelste voor de thuisploeg. Wout Witsmeer hierover: ,,We dachten echt met 1-0 de rust in te gaan. Dan valt zo’n achterstand zwaar tegen. We spraken in de rust wel af ons te focussen en vol voor de terugkomst te gaan: zij twee doelpunten in twee minuten, dan kunnen wij dat ook. Dat heeft er eerlijk gezegd geen moment in gezeten. We hebben eigenlijk geen kans gehad in de tweede helft.”
Sporting begon voortvarend via Karpuz. Die werd onreglementair gevloerd en zodoende mocht Mink aanleggen vanaf elfmeter. Keeper Chris van der Mijn koos voor de goede hoek en kon zo het harde schot van Mink keren. Het bleek uitstel van executie. De bezoekers hadden het heft stevig in handen en sloegen nog twee keer toe via Koos de Haas. De rappe spits werd beide keren goed de diepte ingestuurd en faalde niet in de afwerking. Het bleef bij de 1-4 hoewel er zeker mogelijkheden voor Sporting waren.
Koos Habraken, als vanouds weer de man van een schakel tussen aanval en verdediging: ,,Ik speel verder naar voren dan voor mijn blessure. Al dat loopwerk is voor een oude man als ik niet meer te doen joh, haha. Er lopen zoveel goede voetballers bij ons die hierin beter zijn dan ik nu. Dat kaatswerk ligt me meer. Dat liep ook prima bij ons. Ik denk dat goed positiespel én onze inzet vandaag beslissend waren. We wilden deze pot ook echt winnen. Een gelijkspel was misschien genoeg geweest, maar daar wilden we niet vanuit gaan. We hebben dit seizoen wel eens op tachtig procent van ons kunnen gespeeld en gingen prompt het schip in. Vandaag hebben we een goede stap gedaan richting kampioenspoule. Donderdag wacht MMO en met de instelling van vandaag kunnen we die ook winnen.”
Hoewel de stand door de verschillen in het aantal gespeelde wedstrijden uiterst onoverzichtelijk is (zeker ook gezien de regeling met de kampioenspoule) brengt een overwinning op MMO Sporting Leiden inderdaad in de gewenste ‘nacompetitie’. Voorschoten moet de laatste thuiswedstrijd tegen Warmunda winnen om de finale te bereiken. Het ondervindt daarbij concurrentie van diverse andere clubs in de middenmoot. Pas op 17 februari vallen de laatste beslissingen. Voorschoten’97 weet wat het moet doen. Witsmeer weet het nu al zeker: ,,Die wedstrijd winnen we, geen twijfel mogelijk.”
Voorschoten’97-Sporting Leiden: 1-4 (1-2). 38. Hilders 1-0, 43. Karpuz 1-1, 45. Maaskant 1-2, 56. De Haas 1-3, 63. De Haas 1-4. Scheidsrechter: Verduijn. Toeschouwers: 90.
Voorschoten’97: Van der Mijn, Van der Born, Van Veen, Hilders, Adriaanse, Elligens, Nikic (84. Aschmnan), Witsmeer, Van der Veldt (56. Van Aken), Van den Berg (67. Mulder), Hogewonong.
Sporting Leiden: Van Wanrooij, Van Leeuwen, Mink, Habraken, De Haas, Filippo (78. Cerdijn), Heemskerk, Maaskant, Berdai (65. Herman), Bonte (39. Karpuz), Brandt.
