donderdag, maart 28, 2024

Doping

-

column167x60De aandacht voor Lance Armstrong, zijn dopingnetwerk en het opstappen van sponsor Rabobank heeft zijn hoogtepunt ondertussen wel gehad. De aandacht met betrekking tot doping gaat zich nu richten op de grootste sport ter wereld: Voetbal.

 

Even een heel kort historisch perspectief uit de tijd van het ijzeren gordijn. De meesten van ons, die ouder zijn 30 jaar, kunnen zich vast nog wel Olympische Spelen herinneren waarbij vrouwen met handen als kolenschoppen speren en kogels wegslingerden die we, heden ten dage, alleen kunnen naspelen met behulp van special effects.  Hier laten we ‘t even bij voor wat betreft de geschiedenis … het geeft wel  aan dat stimulerende middelen al enige tijd bestaan net zoals vrouwen met snorren.

 

Een snelle quickscan op Wikipedia leert dat er tot nog toe rond de veertig internationale dopinggevallen bekend zijn in het mondiale voetbal. U leest het goed veertig! Van deze veertig kan er grofweg de volgende verdeling gemaakt worden:  25% anabole steroïden, 25% cocaïne, 25 % cannabis en overig.

 

Als ik het cijfer veertig bekijk, schiet ik in de lach. Dit getal lijkt me onmogelijk bij de nr 1 sport ter wereld: Voetbal.  De deskundigen aan tafel op tv, maar ook andere media, zwakken de ophef die is ontstaan naar aanleiding van alle tumult rondom ‘superman’ Lance Armstrong, volledig af.  ‘Ach, je gaat er echt niet beter van voetballen hoor, voor techniek is er geen pilletje, je passing wordt er niet zuiverder van hoor’. Je begrijpt dat ik met het woordje ’hoor’ probeer aan te geven dat wij -het klootjesvolk- niet moeten zeuren maar de ‘experts’ moeten geloven op hun (ere)woord.

 

Kort stukje theorie                                                                                                                                      

 

Iedereen met verstand van bewegen weet dat de prestatie van een sporter wordt bepaald aan de hand van de grond motorische eigenschappen: kracht, lenigheid, snelheid, uithoudingsvermogen en coördinatie. Elke sport heeft een combinatie van al deze eigenschappen in zich maar dan wel op hun sport specifieke wijze. Je begrijpt wellicht dat lenigheid voor een marathonloper niet onbelangrijk is, maar dat uithoudingsvermogen een voornamere rol speelt. Voor voetballers is mijnsinziens coördinatie belangrijk. Snelheid, kracht en uithoudingsvermogen wat minder en lenigheid waarschijnlijk het minst belangrijk. Als je als voetballer sterker wordt of sneller kunt accelereren, je het langer kunt volhouden in een hoger tempo dan gaan natuurlijk je prestaties omhoog! Dat lijkt me geen hogere wiskunde en is volgens mij kristalhelder. Hoe jammer is het dan dat we -het grote publiek dat de sport steunt en in leven houdt- worden behandeld als een stelletje makke beren dat alles wat Derksen en co uitbraken maar moeten geloven. Hoe de media omgaat met voetbaldoping is eigenlijk kinderachtig, onprofessioneel en getuigt van weinig doortastendheid.

 

Bekend is dat profvoetballers zelden worden gecontroleerd na een wedstrijd en als het al gebeurt dan is het één speler per team. Out of competition wordt er helemaal zeldzaam gecontroleerd alleen voor grote toernooien (EK/WK) kun je als speler worden verrast door een tikje op je schouder bij het wildplassen langs de weg na een avondje in de kroeg. Ik bedoel hier natuurlijk mee dat de controle het bij lange na niet haalt als je het vergelijkt met de professionele wielersport. Niet qua intensiteit en niet qua aanpak.

 

Ik voorspel dat de eerder genoemde veertig gevallen slechts een heel klein topje van de ijsberg zijn. Er wacht ons in de toekomst een tsunami van positiviteit. Daarmee bedoel ik positief bevonden voetballers. Tenzij de FIFA weer eens een halve eeuw wacht met het doorvoeren van een maatregel. Het is dus afwachten wanneer en hoe………wie werpe de eerste steen?

 

Eerlijkheid duurt het langst, Lance kan het weten.

 

Ben Kottenhagen

Redactie
Redactie
De voetbalsite van Leiden en omgeving. Actueel en betrouwbaar.

Must Read