FC Boshuizen kende vorig jaar een prachtig seizoen. De ene na de andere tegenstander werd opzij gezet en de selectie tilde elkaar naar een hoger niveau. Uiteindelijk gooide SJC in de nacompetitie voor promotie roet in het eten. Vier sterkhouders besloten hun geluk elders te zoeken, ook met het doel om te kijken wat voetballend hun plafond was. Mehmet Güngör ging naar Ter Leede, Lars van Bommel naar zijn oude club Valken’68, Rick Arnoldus naar Katwijk en Michael Schouten naar VVSB. Hoe moeilijk de stap was blijkt nu. Güngör is inmiddels weer terug bij Boshuizen en viel afgelopen zondag in, Van Bommel raakte al snel zwaar geblesseerd, Arnoldus komt (nog) niet aan de bak bij Katwijk en deze zomer verlaat Schouten VVSB en gaat hij bij RCL voetballen. Leidenamateurvoetbal sprak met Schouten die nu nog in dienst is van de Noordwijkerhouters.
,,In mijn ogen is het geen volledige mislukking geworden, iets wat de buitenwacht snel zal zeggen. Natuurlijk is het niveau veel hoger, je gaat tenslotte van een eersteklasser naar een club in de tweede divisie. Na de eerste trainingen zat ik iedere keer volledig stuk, maar dat is dan conditioneel. Voetballend kon ik naar mijn mening snel aanpikken. Een basisplaats veroveren is echter een heel ander verhaal. Je blijft toch die speler die lager gespeeld heeft. Nog een punt, en misschien een veel belangrijker ook: als een team draait zal een trainer niet snel een nieuwe speler inpassen. Die noodzaak is er niet. Zo zit de sport- en de voetbalwereld in elkaar. Het is hard, maar zo werkt het nu eenmaal.”
De situatie die Schouten hier schetst is bekend op alle niveaus. Ook bij de landelijke topclubs kloppen talenten nadrukkelijk op de deur en zouden wellicht moeiteloos mee kunnen draaien, als ze die kans zouden krijgen. ‘Het is net een kruiwagen vol kikkers’ is inmiddels een bekende uitdrukking geworden. Wie springen eruit? Bij VVSB is dat deze zomer onder anderen Leidenaar Schouten. ,,Natuurlijk hoop ik in de resterende tijd nog eens de kans te krijgen te laten zien dat ik hier pas. Die kans is alleen niet zo groot. Het leek me beter om dan ook te vertrekken. Ik heb contacten gehad met diverse clubs en nagedacht wat voor mij het beste zou zijn. Uiteindelijk bleven DoCoS en RCL over. Bij de laatste heb ik tot mijn tiende gevoetbald en in mijn ogen is RCL ook meer een ploeg die jaarlijks om de hoogste plaatsen speelt. Ik heb uitgebreid met trainer Stefan Luykx gesproken en laatst kwam ik toevallig Thom Wijnalda tegen waar ik ook mee van gedachten heb gewisseld. Ik denk dat ik voetballend ook een klik zal hebben met hem en iemand als Nick van Bemmel. Ik denk dat onze kwaliteiten elkaar aanvullen.”
RCL kan zich in de handen wrijven met een uitstekende voetballer erbij. Ambitieus en gretig om te bewijzen dat hij toch echt wel tegen een balletje kan trappen. ,,Spijt van dat jaar VVSB? Zeker niet. Ik heb het geprobeerd en als ik dat niet had gedaan had ik juist eeuwig spijt gehad dat ik nooit die poging had gewaagd. Het is leerzaam geweest en een tegenvaller, maar dat hoort ook bij sport. Een avontuur rijker en een illusie armer. Volgend jaar hoop ik bij RCL wekelijks weer met plezier de wei in te gaan als basisspeler. Ik heb er alle vertrouwen in.”
