Derde klasse A (zondag)- Op een winderig sportpark in Leiden stond de wedstrijd tussen Sporting Leiden en Bernardus op het programma. Voor Sporting was het van belang om in het spoor te blijven van de bovenste zes ploegen die meedoen om promotie naar de tweede klasse. Voor Bernardus is het zaak om in de derde klasse te blijven, kortom ingrediënten voor een boeiende wedstrijd.
Op een moeilijk bespeelbaar veld koos trainer Kevin Wassenaar voor een 1:4:3:3 met de punt naar voren. Daar stelde trainer Gerald van der Klok een 1:4:4:2 tegenover. In de eerste fase van de wedstrijd probeerde Sporting Leiden het tempo van de wedstrijd te bepalen en de opbouw van achteruit te verzorgen. Echter ze kozen voor zekerheid, dus de opbouw verliep traag, in de zogenaamde U-vorm. Vanuit het centrum naar de back, weer terug naar het centrum en vervolgens weer naar de andere back. Op zich kan dat, zeker wanneer het middenveld op slot staat, echter dat was niet het geval. Op het middenveld was er ruimte genoeg om in te kunnen spelen met name bij de diepste middenvelder Ronald Mink. Als ze hem bij de opbouw eerder hadden ingespeeld dan hadden de twee controlerende middenvelders Mo Abassi en Gloire Kalangu met het gezicht naar de vijandelijke goal in balbezit kunnen komen. Het had de thuisploeg kunnen helpen om de bezoekers uit Hazerswoude-Rijndijk meer pijn te kunnen doen. Met name omdat de ongelukkig spelende Chris Moors geen oog had voor zijn directe tegenstander en daar dus ruimte lag om vanuit de opbouw door te kunnen stoten.
Desondanks kwam Sporting Leiden in de tiende minuut op voorsprong. Na een snelle aanval over de rechterflank werd de bal halfhoog voor het doel gebracht. Keeper Enter toucheerde de bal die uiteindelijk voor de voeten van linksbuiten Tijs Bonte belandde. Met zijn linker schoot hij de bal diagonaal in het netje, 1-0. Bonte liet zich in die fase nadrukkelijk gelden, niet lang daarna kwam hij goed door op de linkerflank maar schoot hij tot teleurstelling van de Sporting Leiden aanhang voorlangs.
Wie dacht dan Bernardus slechts als figurant fungeerde, kwam bedrogen uit. Niet lang na de openingstreffer bediende Mitchell Rosdorff met een lange crossbal zijn aanvoerder Stef Schinagl, diens voorzet bereikte Sven de Boer. Zijn schot werd echter uitstekend gepareerd door goalie Wessel Sels. In de fase die volgde kreeg Bernardus sowieso wat meer in de melk te brokkelen. Een goede onderschepping van Robin Pijnacker met dito dieptepass op de sprintende Schinagl kon ternauwernood onderschept worden door de attent uitkomende Sels.
Het middenveld van Sporting Leiden ontbeerde diepgang, alle middenvelders wilden de bal in de voeten aangespeeld hebben. Dat was in het voordeel van Bernardus want diepgaande, lopende mensen zijn lastiger te verdedigen. Daardoor konden de bezoekers via de omschakeling toch gevaarlijk worden. Een goede steekbal van Mo Yagoubi bereikte Stef Schinagl die de bal te ver van zijn borst liet stuiteren waardoor doelman Sels kon ingrijpen.
Daar waar de toeschouwers al aan de thee dachten en een blik wilden opvangen in de kantine van de kraker Feyenoord-PSV kwam de zeer behendige Tolga Karpuz aan de bal. Met een uitstekende individuele actie, waarbij hij diverse tegenstanders en keeper Enter uitkapte, bracht hij knap de 2-0 op het scorebord. Daarna vond de goed leidende Frank van den Berg het tijd voor een welverdiend kopje thee.
Het kopje warmte had Bernardus zichtbaar goed gedaan. De uitploeg schoot fel uit de startblokken. Een schot van Moors verdween net naast het doel van Sels. Dat was een voorbode want niet lang daarna bediende Yagoubi met een slim balletje zijn spits Thijs Klinkenberg die Sels wel passeerde: 1-1. Bernardus wist steeds meer de vrije man op het middenveld te vinden en kreeg meer grip op de wedstrijd. Echter, dat was van korte duur. Sporting Leiden kon het heft in handen nemen en vond de vaardige Mink nu wel en die wist zijn voorwaartsen steeds beter te bedienen.
Een goede actie van Danny Kromwijk over de linkerkant bracht de bal bij Karpuz die zich wederom knap vrij speelde en de 3-1 binnenschoot.
Bernardus kwam daarna steeds minder aan voetballen toe. Het centrale duo Rosdorff en Van der Werff werd meer vastgezet. Zodra ze aan de bal kwamen, zochten ze naar een afspeelmogelijkheid in de linies ervoor. Die optie werd moeilijk gevonden, mede doordat Moors steeds uitzakte in de laatste linie. Dat scheelde een aanspeelpunt minder in de as waardoor de afspeelmogelijkheden nog beperkter waren en steeds meer voor de lange bal werd gekozen. Daar werd de ervaren Kenneth Maaskant niet warm of koud van, elke bal werd rustig onderschept en weer naar de juiste kleur gespeeld. Zo kwam de in het veld gekomen Gökhan Yazici in balbezit op puntje 16-meter en liet een diagonaal schot van zijn voet vertrekken. Daar verkeek goalie Enter zich op en de bal verdween in de bovenhoek, 4-1, wedstrijd gespeeld.
In de slotfase verlengde Moors nog onbedoeld een lengtebal waardoor Yazici direct doorgang werd verleend richting Bernardus doel. Enter wist Yazici middels een overtreding te stuiten, met een gele kaart en een penalty tot gevolg. Deze pingel werd kalm binnengeschoten door Ronald Mink, 5-1. Direct na de aftrap ging Bernardus ten aanval en werd Schinagl ten val gebracht in het vijandelijke strafschopgebied. Ook hier wees leidsman Van den Berg gedecideerd naar de stip. Moors zette zich achter de bal maar doelman Sels wist zijn inzet te keren en de rebound werd keihard door Klinkenberg naast geschoten. Daarmee liep de wedstrijd op zijn eindje en won Sporting Leiden verdiend van Bernardus.
Opstelling Sporting Leiden: Sels, Mink, D. Maaskant, K. Maaskant, Kalangu, Bonte (Yazici), Abassi, Karpuz (Van der Pompe), Brandt, Pracht, Kromwijk.
Opstelling Bernardus: Enter, Van der Zon, Rosdorff, Van der Werff (Verbeij), Pijnacker (van Tol), Moors, Van der Heijden, De Boer (Wachowiec), Yagoubi, Schinagl, Klinkenberg.
